Informatie
Nieuwsbrieven
Download hier de nieuwsbrieven:
- nieuwsbrief 2023
- nieuwsbrief 2022
- nieuwsbrief jubileumjaar
- nieuwsbrief 2020
- nieuwsbrief 2019
- nieuwsbrief 2018
- nieuwsbrief 2017
- nieuwsbrief 2016
- nieuwsbrief december 2015
- nieuwsbrief voorjaar 2015
- nieuwsbrief 2014
- nieuwsbrief 2013
- nieuwsbrief 2012
- nieuwsbrief 2011
Oude nieuws-items
Juni 2015 - Nieuwe koelkast/vriezer De Power Of Love Church die Bob vaak bezoekt is bezig met het bouwen van een weeshuis. Bob kon vlak voor z'n vertrek naar Nederland nog regelen dat Asia Care Foundation een grote koelkast/vriezer kon doneren voor dit weeshuis. Mei 2013 - reisverslag Jan en Janny Net als vorig jaar hebben Jan en Janny een bezoek gebracht aan Bob en daar een verslag van gemaakt. Het is te vinden op dit tabblad, bij de 'reisverslagen' . Augustus 2012, luierproject van start Toen Bob aan het begin van de zomer in Nederland was, kondigde hij al aan dat hij van plan was het luierproject op te zetten. Na terugkomst in Thailand is hij begonnen met het inkopen van luiers voor een spastisch meisje uit een gezin dat ook voedselhulp krijgt. Op de foto is de overhandiging van de eerste luiers aan de oma van het meisje te zien.
Lieve familie, Zoals jullie weten ben ik samen met Dinant in september/oktober een maand naar Thailand geweest. Ondanks dat dit een prachtige reis was waarin we een hoop gave dingen hebben gedaan en gezien, hebben we ook iets meegemaakt wat heel emotioneel en indrukwekkend was: We hebben namelijk de vluchtelingen uit Birma bezocht. We zijn meegenomen door Bob, een kennis van de familie van Dinant die een stichting heeft opgezet om deze mensen te voorzien van eten en medicijnen. Wat we daar hebben gezien heeft veel indruk op ons gemaakt. We zijn onder andere bij een gezin geweest dat bestond uit een vader, moeder en drie kinderen. De vader is in Birma op een landmijn gestapt waardoor hij zijn arm is verloren en compleet blind is geworden. De oudste dochter is spastisch en kan niks anders dan in een hangmat liggen in de lege en sobere woonkamer. Wat moet die moeder sterk zijn temidden van zoveel ellende! Daarom hebben we besloten om rond de feestdagen,wanneer het bij ons zo gezellig is en we genieten van lekker eten en cadeaus, geld te gaan inzamelen voor de vluchtelingen, die het met veel minder moeten stellen. We gaan enorm veel koekjes bakken die we zaterdag, op oma's verjaardag gaan verkopen voor 5 euro per zakje. De complete 5 euro komt terecht bij de stichting die dit gebruikt om voedsel en medicijnen te kopen. Op de website: dinantencarola.waarbenjij.nu staat ons complete reisverslag plus foto's ons bezoek aan de vluchtelingen. Zaterdag zal ons boek er ook liggen waar je het verslag kunt lezen en foto's kunt zien. De website van de stichting is: www.asiacarefoundation.org. Help ons alsjeblieft een geweldig bedrag bij elkaar te verzamelen! Tot zaterdag! Carola & Dinant.
3 november 2011 Bob stuurde ons 3 november het volgende bericht:Gezondheid Van de val op 4 juli dit jaar heb ik nog een beetje last. Het wordt wel steeds minder. Momenteel zit ik min of meer aan huis gekluisterd. Ik heb een bacteriële infectie aan mijn rechter voet. Gisteren ben ik daarmee naar het ziekenhuis geweest en ik moet nu elke dag terugkomen om de wond te reinigen, steriel af te laten dekken en te verbinden. Ook heb ik antibiotica gehad en pijnstillers. Als de zwelling niet opgezwollen afneemt, dan moet ik weer bij de arts terug komen voor eventuele aanpassing van de medicatie. Gelukkig hoef ik nu niet persé naar de vluchtelingen in Pala - U. Dat kan ik uitstellen tot half november. Ik ga ervan uit dat ik dan zelf kan gaan en in noodgeval kan ik Curt, een Amerikaanse zendeling, hiervoor inschakelen. Mijn taallessen schieten er nu helaas bij in. Wateroverlast De actuele situatie van de watersnoodramp in Thailand: Komend weekend wordt er weer veel water vanuit het noorden in Bangkok verwacht. Momenteel hebben wij hier in Hua Hin veel evacués uit de omgeving van Bangkok. Zelf hebben wij hier geen natte voeten. Wel zijn er logistieke problemen in verband met de enorme wateroverlast in Thailand: Bij Tesco Lotus, de grootste supermarkt hier in Hua Hin, zijn veel schappen leeg. Andere supermarkten hebben minder lege schappen. Drinkwater is beperkt verkrijgbaar. Gebed Graag wil ik vragen om gebed voor de spoedige genezing van mijn wond. Daarnaast graag gebed voor de rampsituatie in Thailand. Bij voorbaat hartelijk dank, Bob
26 oktober 2011 Carola en Dinant zijn in het najaar bij Bob op bezoek geweest. Hun ervaringen hebben ze vastgelegd in hun reisverslag. Op dit tabblad, bij de 'Reisverslagen' kun je dit lezen. Bedankje We ontvingen van een collega-zendeling van Bob een bedankje voor de medicijnen die via de stichting zijn ingekocht:
Hey Bob,
I've attached the pictures of the medications that were bought. I have the receipts and I'll give them to you on Sunday. This is a great blessing! They said to say: "Thank you very much"! Blessings in Christ, Curt
De medicijnen die ingekocht zijn van het geld dat binnengekomen is bij de stichting
"Momenteel is de pijn een stuk minder maar nog lang niet verdwenen. Vooral bij sommige bewegingen van mijn linker heup krijg ik onverwachte pijnscheuten. De eerste vier weken ben ik behoorlijk beperkt geweest in mijn doen en laten. Werkzaamheden met betrekking tot de hulp aan de vluchtelingen hebben hier niet onder geleden. Ondanks veel pijnlijke momenten door onder andere motorrijden en zelfs ook autorijden over onverharde wegen en asfaltwegen met soms vele gaten heb ik het dagelijks leven zo goed als mogelijk door laten gaan. Huishoudelijke werkzaamheden binnen en buiten heb ik ook enige weken beperkt kunnen doen. En nog steeds lukt niet alles."
April 2011 Bob is in April 2011 begonnen aan een taalcursus Thai. Beginnend om de taal te leren lezen en schrijven en later in ieder geval om te spreken. Bob:"Hier trek ik minimaal twee en een half jaar voor uit. Dit wil natuurlijk niet zeggen dat ik in die tijd niets aan praktische hulpverlening aan genoemde vluchtelingen kan doen."
Reisverslagen
Jan en Janny
Al zeven jaar achter elkaar zijn Jan en Janny bij Bob op bezoek geweest. Direct hieronder staat het reisverslag van 2017 en 2018. Verder naar onderen zijn de verhalen van vorige jaren te lezen.
Reisverslag 2017 en 2018
reisverslag 2017 en 2018Reisverslag 2016
reisverslag 2016Reisverslag 2015
Ook nu waren we weer zeven weken in Thailand. We zijn met Bob naar de Karenvluchtelingen in Pala U geweest.
We hebben weer geld ingezameld voor het project van Bob: Onze verjaardagen leverden een mooi bedrag op en de opbrengst van de goede doelenpot van het café/cafetaria van de ouders van onze schoondochter ging ook mee. Verder kregen we hier en daar nog wat toegestopt. Allen die hier aan hebben meegewerkt: hartelijk dank, ook namens Bob!!!!!
Wij hebben in Thailand snoepjes, koekjes en blikjes vis gekocht voor de gezinnen die we zouden gaan bezoeken. De rest van het bedrag hebben we aan Bob gegeven. Dat kan hij gebruiken voor het voedselproject, luiers voor twee gehandicapte kinderen en medicijnen voor één van die kinderen. Inmiddels heeft Bob 22 gezinnen die hij van voedsel voorziet. Dit levert hij af bij de Bijbelschool.
Het weerzien met de mensen van de Bijbelschool en de gezinnen is hartelijk. Het is jammer dat we elkaar (de gezinnen) niet kunnen verstaan, maar met handen en voeten komen we een eind. Het is fijn dat ze ons kennen van vorige keren, dat voelt goed.
Het gezin van oma met haar gehandicapte kleindochter (18 jaar) wordt zorgelijker. Oma kan de verzorging niet goed meer aan. Als we het andere gezin bezoeken is helaas de moeder met één van de kinderen niet thuis, alleen de vader met het jongste kindje en de gehandicapte dochter die in haar hangmatje ligt.
Ook heeft Bob bij wijze van kerstpakket bij de gezinnen en medewerkers van de Bijbelschool een emmer met allerlei producten gebracht, hetgeen zeer gewaardeerd werd.
We zijn twee keer met een groep mensen vanuit de kerk in Hua Hin naar twee sloppenwijken geweest om voedsel te brengen. Zo realiseren we ons terdege hoe goed we het hier in Nederland hebben.
Jan en Janny
Reisverslag 2014
Deze keer zijn we zeven weken naar Thailand geweest. Nu hebben we drie keer met Bob de Karen vluchtelingen in Pala - U bezocht. We hebben weer geld ingezameld voor het project van Bob. Zo leverden onze verjaardagen een mooi bedrag op en ging de opbrengst van de goede doelenpot van de schoonouders van één van onze kinderen weer mee, evenals geld van ons kaartclubje.
Via het echtpaar dat vorig jaar met ons mee op bezoek ging kwamen we in contact met een ander echtpaar dat ook erg geïnteresseerd was. Zij hadden een tas vol kleertjes meegenomen die door een buurvrouw waren gemaakt. Geweldig om te zien hoe mensen reageren. Dit echtpaar ging deze keer ook mee op bezoek.
We reden naar de Bijbelschool waar we gastvrij onthaald werden. Daar hebben we wat rondgekeken en reden toen naar oma met haar gehandicapte kleindochter Nong Ai, waar Bob medicijnen ging brengen voor Ai. Een mooi en blij weerzien. Oma gaf aan dat ze zich niet zo goed voelt de laatste tijd. Jammer dat de taal dan een barrière is. Oma en Nong Ai waren blij met de aandacht, de blikjes tonijn en de koekjes.
Daarna reden we naar het jonge gezin, waarvan de vader ernstig lichamelijk gehandicapt is. Hier zijn drie jonge kinderen, waarvan het oudste meisje, Apple, ook gehandicapt is. Ook dit was een blij weerzien. De kinderen zijn blij met het speelgoed en de snoepjes en de ouders met de blikjes tonijn en koekjes.
Twee weken later ging er een kennis, die we van het strand kennen, mee. Ook zij is geïnteresseerd in het werk van Bob en naderhand erg onder de indruk. Onderweg gaan we met Bob de maandelijkse inkopen doen en wij vullen dat nog aan met allerlei groente en vis. We brengen de spullen naar de Bijbelschool en gaan naar oma en Nong Ai. Daarna weer naar het andere gezin, nu is moeder helaas niet thuis.
De gekochte goederen worden even opgeslagen in de kerk waar het afgehaald kan worden.
Ook wilden we graag een kerkdienst meemaken in Pala - U. Daar zijn we met Bob naar toe gereden en we werden hartelijk ontvangen. Ook Ai was er. Ze genoot van de muziek en het zingen. Wij konden uiteraard niets van het gesprokene verstaan, maar het is fijn om te zien hoe blij deze mensen de kerkdienst beleven. Ik heb daar verteld (engels) hoe we met Bob in aanraking zijn gekomen (werd door een mevrouw daar vertaald in het Thais) en hoe zijn werk ons aanspreekt. Er zong een kinderkoortje, een paar vrouwen zongen en dan nog jeugd onder begeleiding van een drumstel en gitaar. Prachtig. En toen werd er een lied gezongen op een voor ons bekende wijs: die zongen wij in het Nederlands mee. Dat is verbondenheid!!
Na de dienst zijn we nog even bij oma en Ai geweest. Toen was het tijd om afscheid van hen te nemen. We zijn blij dat we weer geweest zijn en een kleine bijdrage kunnen leveren aan het werk van Bob.
Wij wensen Bob Gods zegen op zijn werk.
Jan en Janny
P.s: het zou fijn zijn als er meer mensen een verslag op de site willen (laten) plaatsen, het kan anderen inspireren om dit belangrijke werk te steunen.
Reisverslag 2013
Ook dit jaar zijn Jan en ik weer vier weken naar Thailand geweest en hebben met Bob de Karenvluchtelingen in Pala - U bezocht. We zouden weer naar de twee gezinnen gaan die we vorig jaar ook bezocht hebben. We mogen foto's maken, zodat we dit ook thuis en aan hen die geld hebben gegeven kunnen laten zien.
We hebben besloten dat we geen cadeautjes meer wilden op onze verjaardagen, en als men toch iets wilde geven, dan een gift voor het project. Dit leverde een mooi bedrag op. Ook kregen we van de schoonouders van één van onze kinderen de inhoud van de goede doelenpot uit hun cafetaria. Van de gespreksgroep van de kerk kregen we weer de inhoud van de 'pot' mee en zo konden we Bob verrassen met een aardig bedrag en hebben we extra dingen gekocht qua voedsel en speelgoed voor de kinderen.
We spraken in het hotel met een Nederlands echtpaar over het werk van Bob en dat we met hem mee zouden gaan. Zij waren erg geïnteresseerd en zijn ook mee geweest. Het geeft een soort sneeuwbaleffect.
We kwamen bij het gezin, oma met zwaar gehandicapte kleindochter, Nong Ai. Oma gaf aan dat het meisje ziek is. Ze voelde ook erg warm aan. We gaven haar een mooie knuffelbeer, die ze direct tegen zich aan drukte. Oma was druk bezig garen op te winden. Als ze een kluwen had gemaakt dan ging ze tassen weven.
Hierna reden we naar de Bijbelschool waar Bob het voedsel altijd aflevert. Er was een Duitse arts die de zieken behandelt en van medicijnen voorziet. Deze man komt jaarlijks en doet dit werk geheel belangeloos. Heel bijzonder om dat te zien. Bob heeft Nong Ai opgehaald. Zij werd onderzocht en kreeg medicijnen. Ook het andere gezin hebben we bezocht en extra voedsel en speelgoed gebracht. Beide gezinnen krijgen nu luiers voor de gehandicapte kinderen.
We wensen Bob Gods zegen toe op zijn bijzondere werk. Hartelijke groet,
Jan en Janny
8 juni 2012
Wij, Janny en Jan, zijn in januari 2012 voor de tweede keer in Hua Hin geweest. Toen wij op zoek waren om een kerkdienst bij te wonen kwamen we erachter dat er in het Hilton Hotel wekelijks op zondag om 10 uur een kerkdienst wordt gehouden. Tot dan toe was ons dat niet bekend.
Tijdens een dienst maakten we kennis met Bob van Rijn en zijn verhaal maakte grote indruk op ons. We zijn met Bob naar Pala - U geweest om zijn project te bezoeken. Het was hartverscheurend om te zien hoe de arme gezinnen daar moeten leven, afhankelijk van hulp van derden. Vrienden van ons zijn na ons in Hua Hin geweest en hen hebben we naar Bob verwezen. Ook zij zijn met hem mee geweest. Zelf ondersteunen we het project van Bob, maar dat is niet genoeg.
We wilden dit goede werk breder onder de aandacht brengen. Wij zijn lid van de PKN kerk en daar heb ik in een gespreksgroepje het verhaal van Bob verteld. Spontaan werd aangeboden om een deel van de opbrengst uit de `pot voor goede doelen' te bestemmen voor dit project. Dit is inmiddels overgemaakt. Ook hebben we het project besproken binnen de diaconie en er is besloten dat er maandelijks een bedrag zal worden overgemaakt ter ondersteuning van dit project.
We wensen u Gods zegen toe. Hartelijke groet,
Jan en Janny
Carola en Dinant
Carola en Dinant zijn in het najaar bij Bob op bezoek geweest. Hun ervaringen hebben ze vastgelegd in het reisverslag hieronder staat.
26 oktober 2011
Ik had beloofd om nog een verslag te schrijven over ons bezoek aan de vluchtelingen in Pala - U. Allereerst wat korte info over de stichting van Bob: Deze stichting zet zich in voor bevolkingsgroepen in Azië die onder slechte omstandigheden leven. Bob is vanuit zijn kerk uit Tiel uitgezonden om praktische hulp te verlenen in Thailand bij onder andere de Birmese bergstam 'Karen' in midden Thailand. Deze mensen zijn hun land uitgevlucht vanwege het militaire regime.
Wij hebben Bob leren kennen via de moeder van Dinant, die samen met Ylfva, Dinants zusje, vorig jaar bij Bob op bezoek zijn geweest in Thailand en wij hebben de eerste en de laatste paar dagen van onze vakantie doorgebracht bij en met Bob. Hij vertelde over zijn stichting en Dinant en ik wilden dit heel graag met eigen ogen gaan bekijken. Maandag 17 oktober was het zover..
Allereest moesten we inkopen gaan doen. Van het geld dat er binnenkomt via de stichting (nog veel te weinig!) koopt Bob maandelijks voedsel op de markt: rijst, garnalenpasta, zout en olie. Dit voedsel wordt afgeleverd op de bijbelschool in Pala - U en deze mensen zorgen voor een eerlijke verdeling onder de vluchtelingen die dit zo hard nodig hebben.
Vanaf Hua Hin, waar Bob woont, is het zo'n 60 km rijden naar Pala - U. Onderweg kwamen we een bord tegen waarop werd gewaarschuwd voor wilde olifanten. Bob vertelde dat deze meestal tegen de schemering tevoorschijn komen en dat we dus kans hadden er op de terugweg eentje tegen te komen. Maar wij hadden geluk! Halverwege stond een enorme olifant ons op te wachten aan de kant van de weg! Op klaarlichte dag! Helemaal wild sprong ik met mijn camera in de laadbak van de pick-up, bovenop de zakken rijst en we draaiden de auto. Vlakbij de olifant stopten we.. Wow! Wat een moment, je weet niet wat je meemaakt. Met ingehouden adem maakte ik de ene foto na de andere en op het moment dat de olifant de weg overstak begon ik te filmen. Plotseling draaide hij zijn hele lichaam naar de auto toe, keek me aan en kwam recht op ons afgelopen.. Toen het enorme beest zo'n tien meter van me vandaan was, zette Bob gauw de auto in de versnelling en reed weg... Pff.. Wat was dat enorm spannend zeg! Onvergetelijk!
We vervolgden onze weg en kwamen uiteindelijk aan op de bijbelschool. Deze bijbelschool wordt geleid door enkele gezinnen van de Karen stam. Hier laadden we het eten uit en had je prachtig uitzicht op de ananasvelden en rubberbomen. We hebben wat huisjes bekeken, waar studenten verblijven die de bijbelstudie volgen en daarna hebben we twee families bezocht.
Toen we aankwamen bij de eerste familie kwamen we binnen in een compleet lege ruimte met alleen in het midden een hangmat. Toen we dichterbij kwamen schrokken we verschrikkelijk. Er lag een meisje in, van zo'n 13 jaar als ik me niet vergis. Zo klein. Zo dun. Vel over been. En spastisch.. Ze was erg nieuwsgierig naar al die vreemde geluiden en probeerde ons te zien dus zijn we naast haar gaan zitten. Haar polsen waren zo dun als je duim, zo breekbaar, we durfden haar nauwelijks aan te raken. Haar ouders waren op dat moment niet thuis dus zijn we eerst naar een andere familie gegaan (waar ik later over schrijf) en zijn we later teruggekomen. Toen we terugkwamen waren, zat het meisje bij haar moeder op schoot. Naast hen zaten haar vader, broertje en kleine zusje. Haar vader was in 2005 in Birma op een landmijn gestapt en was daardoor compleet blind geraakt en zijn arm verloren. Als je je voorstelt dat je man er zo aan toe is, je drie kinderen hebt waarvan één spastisch en je ook nog geld moet verdienen.. Hoe houd je dat vol? Je snapt natuurlijk dat dit gezin enorm dankbaar is voor het voedsel dat ze via de stichting van Bob krijgen. Wij hadden Thaise snoepjes meegenomen voor de kinderen (gedroogd zeewier) en dat was in no-time op!
De andere familie bestond uit een oma en een kleindochter. Dit meisje was een jaar of 16 meen ik en enorm spastisch. Haar moeder was een paar jaar geleden overleden en haar vader wilde niet meer voor haar zorgen en is er vandoor gegaan met een andere vrouw. De oma gebaarde gelijk dat we naast haar mochten gaan zitten. We waren best wel wat gespannen, je voelt je toch een beetje een indringer, alsof je aapjes komt kijken. Uit beleefdheid ging ik naast haar zitten. Het meisje zat onder de mieren en uit ervaring weet ik dat die je vervelend kunnen bijten wat erg jeukt. Je zag dat ze er last van had. We schrokken van de geluiden die ze maakte, heel heftig. De geur was verschrikkelijk, ik werd er misselijk van. Later vertelde de oma dat het meisje maar twee luiers per dag krijgt, één 's ochtends en één 's avonds, meer kunnen ze niet betalen.. Toen ik de hand van het meisje pakte en haar arm begon te aaien ontspande haar arm en zodra ik ermee ophield, schoot haar arm weer in een onmogelijke houding. Dat was een speciaal moment.. Ook deze mensen krijgen voedsel via Bobs organisatie, net als vele andere waaronder vooral weduwen en wezen.
Toen was het tijd om weer te gaan. We waren er stil van, heel indrukwekkend. Op de terugweg hebben we nog een hapje gegeten in een restaurantje langs de weg en hebben we nog een olifant gezien. Ook heel bijzonder als je over zo'n donkere weg langs de jungle terug rijdt en je koplampen ineens een enorme olifant verlichten.
Dinant en ik willen graag nadenken hoe we de stichting van Bob kunnen helpen want er is veel meer geld nodig dan wat er nu binnenkomt. Als we 1000 mensen zouden hebben die elke maand een euro overmaken, dan zou dat al een enorme winst zijn! Hier gaan we nog verder over brainstormen, alle ideeën zijn welkom, zodat we deze vluchtelingen toch een menselijk leven kunnen geven na alles wat ze al hebben moeten doorstaan...
Liefs,
Carola en Dinant
Foto's
De foto's die bij deze website horen staan op Google Photos.
- Voor foto's over de afscheidsdienst in de zomer van 2010, klik hier.
- Voor foto's van het bezoek van Bob bij een school, klik hier.
- Voor foto's van het voedselproject en van de gezinnen die voedselhulp krijgen, klik hier.
- Voor de foto van het luierproject, klik hier.
- Voor foto's van het rolstoelenproject, klik hier.
- Voor foto's van de organisatie van het diner, klik hier.